تهران (پانا) - «من که آسیب نخاعی دیده‌ام و دوستانم که مشکلات من را دارند، توی مخارج زندگی مانده‌ایم و صدای ماهم به‌جایی نمی‌رسد. هرسال 13 آذر که روز جهانی معلولان است مسئولان وعده می‌دهند ولی فراموش می شود تا سال بعد که دوباره تکرار می‌شود.»
تهران (پانا) - «من که آسیب نخاعی دیده‌ام و دوستانم که مشکلات من را دارند، توی مخارج زندگی مانده‌ایم و صدای ماهم به‌جایی نمی‌رسد. هرسال 13 آذر که روز جهانی معلولان است مسئولان وعده می‌دهند ولی فراموش می شود تا سال بعد که دوباره تکرار می‌شود.»
تهران (پانا) - «تنها شده‌ایم، تنهاتر از قبل. کاش دنیا هرچه زودتر به حالت عادی خودش برگردد تا دوباره دوستانم را در پارک و خیابان و آموزشگاه‌ها ببینم. کاش همین دوره کرونا به ما یاد بدهد که بعد از این مدت دنیایی در‌شأن افراد دارای معلولیت بسازیم. کاش و...» اینها حرف‌های حسین مردانی، معلول جسمی حرکتی است. او معتقد است در دوران شیوع کرونا همه چیز برای افراد دارای معلولیت سخت‌تر از دیگران است.
تهران (پانا) - «توی اوج مثبت‌اندیشی کرونام مثبت شد. شما را به خدا توصیه‌ها را جدی بگیرید. اینجا توی بیمارستان همه چیز خوب نیست. حتی امکانات کمکی برای معلولان ندارند. سرویس بهداشتی مناسب هم نیست. ای‌کاش حرف‌هایم به جایی برسد. حالا اگر کسی پول ندارد بیمارستان خصوصی و با امکانات عالی برود تکلیفش چیست؟»
تهران (پانا) - «چرا خودت را اذیت می‌کنی؟ بچه تو که چیز زیادی یاد نمی‌گیرد، خودت را آزار نده. با این جمله‌ها سعی می‌کردند، دست به سرم کنند واسم بچه‌ام را ننویسند. می‌دانی اینها جمله‌هایی است که حال یک مادر را بد می‌کند. موقع ثبت‌نام دخترم در مهدکودک و پیش‌دبستانی روزی نبود که با گریه از آنجا بیرون نیامده باشم.»